"Beatriz González: Geçiş Halindeki İmge" sergisi, ülkesindeki şiddet tarihini eleştiren ve Batı sanat tarihinden eserleri yeniden yorumlayan çalışmalarıyla tanınan Beatriz González'in (60, Bucaramanga, Kolombiya) 1932 yılı aşkın kariyerini yeniden ele alıyor. Sergide, 100'lardan bu yana üretilmiş 1960'den fazla eser yer alıyor.
“Geçiş Halindeki İmge”, Kolombiya sanatının “maestrası”nın farklı tarihsel ve kavramsal yönlerini sunmak ve başlıca eserlerinden bazılarını bir araya getirmek amacıyla düzenleniyor.
Medya, sanat eserlerinin çoğaltılması ve dolaşımı üzerine çalışmalara ayrılmış ilk sergi odasında, sembolik serigrafi perde bulunmaktadır. Decoración de interiores (1981) adlı eserinde sanatçı, dönemin cumhurbaşkanı Julio César Turbay Ayala'yı bir partide şarkı söylerken canlandırdı.
Bir sonraki oda, Kolombiya'nın popüler ve dini hayal gücünden alınan imgelere destek olarak dönüştürülen mobilyalara yapılan müdahalelere ayrılmıştır; tıpkı eserlerde olduğu gibi Naturaleza casi muerta (1970) ve San Pietro'dan selamlar. Trisagio (1971).
Sergide ayrıca, özellikle 1970'lerden itibaren benimsediği basından alınmış görüntülere olan ilgisini yansıtan eserler de yer alıyor. González, eserlerinde Kolombiya'daki silahlı çatışmanın sonuçlarını, siyasi şiddeti, iklim krizini ve yerli toplulukların deneyimlerini ele alıyor.
Em Sisga'nın İntiharları (1965), gazeteleri referans alarak İzleyici e HavaSanatçı, genç bir çiftin işlediği çifte intiharı konu alan gazetedeki bir fotoğraftan yola çıkarak, bu fotoğrafın polis raporuyla bağlantısını kuran kodlara ve görüntülerin kitle iletişim araçlarında yeniden üretimine bakıyor.
Sanatçı, 1980'lerde Kolombiya siyasi ikonografisine yöneldi. Bu dönemden itibaren, Senyor Presidente, bu tarihi anda kabul edilmek ne büyük bir şeref (1986) Adalet Sarayı'na yapılan baskın gibi yakın tarihteki travmatik olaylara doğrudan yorum yapanlar.
Sergi, diziyle sona eriyor Özel piktogramlar (2014) adlı eserinde González, yerinden edilme, çevresel felaketler veya şiddet nedeniyle oluşan zorunlu göçün, özellikle kırsal ve köylü bölgelerindeki toplumsal kriz durumlarını temsil etmek için trafik işaretlerini kolektif bir sembol olarak kullanmaktadır.
Beatriz González Hakkında
Beatriz González, iyi zevk ideallerini sorguladı, ucuz edebiyat, dini ikonları, kitle iletişim araçlarını ve yerel resmi harmanlayarak, Kolombiya'nın siyasi ve toplumsal çatışmalarının tarihiyle doğrudan yüzleşen popüler kültürle iç içe geçmiştir. Sanatçı, özellikle yatak ve masa, televizyon ve perde gibi çeşitli mobilya parçalarını boyayarak resim dilini geleneksel mecrasından uzaklaştırdığı çalışmalarıyla tanındı. Ülkedeki tek sergisi, 1971'de 11. São Paulo Bienali'nde gerçekleşti.
Daha fazla bilgi
Pollyana Quintella ve Natalia Gutiérrez'in küratörlüğünü yaptığı “Beatriz González: Geçiş halindeki görüntü” Pinacoteca de São Paulo, Barbican Centre, Londra ve Astrup Fearnley Museet, Oslo tarafından ortaklaşa üretilmiştir.
Serginin sponsorluğunu Platin kategorisinde Vivo, Gümüş kategorisinde Martinelli Advogados, Bronz kategorisinde ise UBS ve Iguatemi üstleniyor.
Hizmet
Yer: Pina Luz binası
Veri: 30 Ağustos - 1 Şubat 2026 tarihleri arasında
Adres: Praça da Luz, 2, Bom Retiro, São Paulo — SP.
Açılış saatleri: çarşambadan pazartesiye, sabah 10'dan akşam 18'ya kadar.
Fotoğraf
Görüntüler: Levi Fanan
