“Domingo no parque”da sanatçının çalışmalarının radikalliği renata lucas Sadece müzenin üç sergi salonunun ölçeğiyle değil, aynı zamanda Largo General Osório'da bulunan Pina Estação binasının ön cephesi ve önündeki meydanla yapılan karşılaştırmada da açıkça görülmektedir.
Binanın cephesinde büyük bir tabelada "Yarın fuar yok" ibaresi yer alıyor. Gilberto Gil, yalnızca tamamı kareden okunabilir.
Serginin ikinci eylemi, Largo General Osório'da 6,4 metre yarıçaplı bir dairenin, sanki meydanın bir kısmını saat yönünün tersine çevirerek kaldırım ve bahçeyi iç içe geçirmek mümkünmüş gibi çizilip kesilmesinden oluşuyor. Eser aynı zamanda Gil'in şarkıda bahsettiği dönme dolabın yeniden yorumlanmasıdır.
GALERİLERDE
Sergide, Gil'in şarkısındaki eğlence parkı, sembolik olarak ilk sergi odasında yeniden ortaya çıkan, adı geçen küçük meydanda yansıtılıyor. İşe referansla At başı ve kuyruğu (2010), KW Çağdaş Sanat Enstitüsü'nde sunulan Renata Lucas, dönen bir platform aracılığıyla iç ve dış arasında metaforik bir bağlantıyı teşvik ediyor. Halk, müzenin duvarını iterek zeminin bir kısmını döndürerek Largo General Osório'daki zemine benzer şekilde üstündeki çimenlik alanı ortaya çıkarıyor.
Serginin merkezi odası iki proje arasında bölünmüş durumda. İçinde Kaybetmek (2022), bir bilardo masası değiştirildi: cepleri, oyun toplarını kaybolana kadar yere gömülü kanallara götüren borularla değiştirildi. Müzenin zemin katında, zaman zaman duvardaki deliklerden dışarı atılan toplar yeniden ortaya çıkıyor. İçinde [] (2014) ile sergi panoları mobil cihazlara dönüştürüldü. Halk onları manipüle ettikçe, zemine gömülü olan ve Gilberto Gil'in "Domingo no Parque" şarkısından bazı alıntıları çalan diskleri etkinleştiriyorlar.
Son galeride halk Lucas'ın en tanınmış eserlerinden birini deneyimleyebilir: Falha (2003). Burada menteşelerle birleştirilen kontrplak levhalar odanın tüm zeminini kaplıyor. Ziyaretçi, tutacakları kullanarak onları hareket ettiriyor, zemini katlama ve açma hissini yaşıyor ve alanı geçici olarak yeniden şekillendiriyor.
Renata Lucas hakkında
Renata Lucas (Ribeirão Preto, São Paulo, 1971). Görsel sanatçı. Çalışmalarının repertuvarı, kentsel ve mimari mekanların toplumsal davranışı nasıl belirlediğine dair sorular sorma ve yansıtma amacıyla, önceden var olan çevrelere geçici müdahaleler önermeye odaklanıyor. Eserler, kalıpları ve çevresel yapıları kırarak, eserleriyle karşılaşanlara alternatif bakış açıları ve yollar sunarak yaratılıyor.
Daha fazla bilgi
Gilberto Gil'in "Yarının panayırı yok" şarkısı, bir aşk trajedisi perspektifinden, ihanete uğramış bir adamın eğlence parkında nasıl çifte cinayet işlediğini anlatıyor. 1967'de sivil-asker diktatörlüğü bağlamında bestelenen şarkı, São Paulo gibi büyük şehirlerin çelişkili gerçekliğinde ifade edilen daha büyük toplumsal çatışmalar üzerine düşünmenin anahtarı haline geliyor.
Serginin küratörlüğünü Pollyana Quintella üstleniyor.
Hizmet
Veri: 9 Kasım 2024'ten 6 Nisan 2025'e kadar
Yer: Pina Estação binası (4. kat)
Adres: Largo General Osório, 66, Santa Efigênia
Açılış saatleri: çarşambadan pazartesiye, sabah 10'dan akşam 18'ya kadar.
Fotoğraf
Görüntüler: Beto Assem
