Karma sergi, farklı geçmişlere sahip sanatçıların, gecenin gizemleri, karakterleri ve ritüelleri hakkındaki deneyimlerine dair bakış açılarını araştırıyor. Sergi, yedi bölümün her birinde konuyu farklı yaklaşımlarla ele alıyor; 20. yüzyılda modernleşmenin kentler üzerindeki etkilerine dair yansımaları içeren toplumsal bir önyargıdan, daha fantastik ve hayal gücü geniş bir anlatıya kadar uzanıyor.
“Tecendo a manhã”da gecenin deneyimi, rüya ve kabusların temsillerinde ortaya çıkan bireysel deneyimler ile ülkenin tarihsel ve toplumsal oluşumunu ilgilendiren kolektif deneyimler üzerine düşünmek için sanatsal bir sorun olarak sunuluyor. Boş zaman etkinlikleri, yeni mesleklerin ortaya çıkışı, şehirde yaşanan deneyimler, birçoğu ilk kez sergilenen sembolik eserlerde yer alıyor.
AYDINLATMA, GECE SOSYALLEŞME, KARAKTERLER VE DOLUNAY
Serginin başlangıcını kentte ve kırsalda ışıkların yakılması oluşturuyor. Valério Vieira’nın (1910’lar) “Belediye Tiyatrosu’nun Cephesi” (tarihsiz) ve Agostinho Batista de Freitas’ın “São Paulo” (1966) gibi eserleri, São Paulo’daki ortak mekan ve kolektif yaşamı yorumlamaktadır.
Serginin ikinci odası kolektifliğe odaklanıyor ve gece sosyalliğini ele alan işler sunuyor. Bu çekirdekte düğünler, dini bayramlar, balolar ve eğlence parkları Babalu'nun “Festa de Iemanjá” (tarihsiz) adlı eserinde görülebilir.
Bir sonraki odada ise geceye ait karakterler sergileniyor. Fuhuş ve genelev ortamı, gün ışığında gerçekleşmesi mümkün olmayan marjinal, güvencesiz ve yasadışı bir yaşamı gözlemlemekle ilgilenen Di Cavalcanti, Oswaldo Goeldi ve Lasar Segall'ın eserlerinde sıkça işlenen temalardı.
Dördüncü odada dolunayın çağrıştırdığı efsanevi bir figür olan Kurt Adam yer alıyor. Ana das Carrancas'ın bir dizi eserinin yanı sıra Mestre Guarany ve Artur Pereira'nın ahşap parçaları da karaktere gönderme yapıyor. Sergi alanında, özellikle Tomie Ohtake'nin "Moon" (poliptik) (1984) adlı anıtsal eseri olmak üzere, ay formlarının temsilleri yer alıyor.
Serginin ilerleyen kısımlarında, kâbus ve musallat imgelerine ayrılmış altıncı odada rüya deneyimi ele alınıyor. “Exu-Caveira” (1982-1983) adlı heykeli gibi eserlerinde Chico Tabibuia’nın gece vizyonlarına verdiği tepkiyi düşünmek mümkündür.
Şafak, serginin sonunu işaret ediyor ve geceden gündüze geçişi, Djanira, Tereza Costa Rêgo ve Heitor dos Prazeres'in işleriyle son bölüme taşıyor.
Daha fazla bilgi
Serginin küratörlüğünü Renato Menezes ve Thierry Freitas üstleniyor.
Hizmet
Veri: 22 Mart - 27 Temmuz 2025
Yer: Pina Luz binası
Adres: Praça da Luz, 2, Bom Retiro, São Paulo — SP.
Açılış saatleri: çarşambadan pazartesiye, sabah 10'dan akşam 18'ya kadar.
Fotoğraf
Görüntüler: Beto Assem, Isabella Matheus, Levi Fanan